The 3 musketeers in Lund and 1 stuck at an airport

Heel erg bedankt voor alle reacties, steun en reiswensen! Deze week (in het echt dan, niet in het reisverslag hoor) ga ik terug naar Nederland en zit het avontuur er weer op. Maar nu is het voor mij eerst nog even tijd om terug te kijken op alle leuke dingen die ik mee heb mogen maken, met aan het begin van deze week (in het reisverslag, niet in het echt) Laura, Martijn en Mike die nog bij mij waren.

Vrijdag was het allereerst een dag van lui opstaan, vooral omdat Laura, Martijn en Mike die nacht ervoor in een trein hadden geprobeerd te slapen onderweg naar mij. Eenmaal uit bed was het tijd voor een uitgebreide brunch, met onder andere garnalensmeerkaas (die Mike en Laura móesten proberen en nog verrassend lekker was). Het weer zat niet echt mee, maar toch besloten we de stad in te gaan en wel via Geocachen. Overal vonden we de kleine verborgen capsules en we kwamen zelfs langs de kathedraal. Daar zijn we ook door gelopen om van de rust en enorm mooie bouwstijl te genieten. Nadat we nog door de rest van het centrum zijn gelopen en daar meer Geocachen vonden, gingen we terug langs de ICA (de oplettende lezer weet al dat dit een supermarkt is) om het eten voor die avond te regelen.

Het werd een witte makreel pasta, die (naar eigen mening) best geslaagd was. Omdat Mike ook zo graag de Chocobollar wilde proberen (zie reactie bij vorige verslagen), was het wel zo leuk om die ook echt te gaan maken! Daarna gingen we gauw door naar een corridorfeestje aan de andere kant van Lund. Hoewel het (in de regen en de donkerte) niet makkelijk te vinden was, kwamen we nog wel wat mooie gebouwen tegen. Eenmaal aangekomen zat de feestsfeer er al goed in, en iedereen leerde elkaar daar kennen en had het erg naar zijn/haar zin. Na nog een aanvaring met een veel te dronken Zweedse en een grap met een iets te gezellig dronken Zweed was het weer tijd om met z’n allen naar huis te gaan. Daar was het nog tijd voor wat spelletjes, drankjes en dan echt ook voor het bed.

Zaterdag was het weer een trage ochtend en moest er dus weer gebruncht worden. Het was helaas ook al de dag dat het drietal weer naar Nederland zou vertrekken, dus de tassen werden ingepakt, de treinkaartjes gekocht en toen was het wachten om naar Kopenhagen te vertrekken. Daar was er tijd om even rond te lopen en daarna de Mac binnen te lopen voor een laatste maaltje op station Kopenhagen Centraal. Toen was het moment van afscheid nemen weer daar en moest ik weer alleen terug naar Lund. Gelukkig werden er gelijk plannen gemaakt om met een groep Lund in te gaan om naar de kerstversiering te kijken. Na wat gezelligheid achteraf was het dan voor mij toch tijd om op tijd te gaan slapen na een vermoeiend weekend.

Die nacht was mij blijkbaar niet echt nachtrust gegund, om half 6 stond er iemand hard tegen mijn raam te bonken die zijn entreekaart voor het gebouw kwijt was… Niet echt bevorderlijk voor je slaapritme. Zondag was het een enigszins luie dag. Eerst op weg om een skibroek te gaan halen, als ik namelijk de bittere temperaturen in Lapland zou willen overleven, moest ik wel goed voorbereid zijn! Dus ik ging op weg naar het winkelcentrum Nova Lund en gelukkig kon ik daar slagen. De rest van de zondag was het tijd om wat te studeren, dat moest ook weer ingehaald worden.

Maandag kon ik ’s ochtends meteen aan de slag met een college van Galaxies & Cosmology over interstellair stof en ‘reddening’ (zover heb ik nog geen Nederlandse vertaling kunnen vinden). Toen moesten Charlotte en ik weer aan de slag met het maken van de presentatie voor Astrobiology. Deze middag werd nog leuker gemaakt door een college Astrobiology over hoe je berichten maakt die niet afhankelijk zijn van cultuur en taal, een universeel bericht die je naar eventueel buitenaards leven zou kunnen sturen. ’s Avonds moest er weer hard gewerkt worden aan voorbereidende opgaven voor G & C, want alles moest afgemaakt worden vóór ik naar Lapland zou gaan.

Dinsdag besloot ik maar eens voor wat informatie naar de bank te gaan, maar daar waren 19 wachtenden voor me… Zoals al eerder opgemerkt, Zweden houden ervan om in de rij te staan. Helaas is dat voor een Nederlander toch iets anders. Gelukkig was ik wel op tijd nog aan de beurt, maar moest daarna snel door om mijn college G & C niet te missen. Dat ging over wat we zoal over sterrenstelsels weten. Daarna was het de beurt aan Charlotte en mij om te gaan observeren met de radiotelescoop van de universiteit om zo het draaien van de Melkweg te meten en te laten zien dat er zoiets als Donkere Materie moet zijn. Die metingen moest ik die avond gelijk weer uitwerken, gelukkig onder leuk Skype contact met Laura!

Woensdag ging ik maar aan de slag met het inpakken van mijn tas om naar Lapland te gaan, alle kleding die nog vuil was te wassen, voor Honours wat te schrijven en door naar het astronomiegebouw omdat mijn programma het natuurlijk weer niet deed. Dit alles vloeide mooi over in een college Astrobiology, dit keer over SETI (Search for ExtraTerrestial Intelligence). ’s Avonds gingen de laatste dingetje in mijn koffer omdat ik de volgende dag zou vertrekken…

Donderdag hielden we vol spanning het weer in de gaten. Er was namelijk een storm over Europa aan het gaan… Frederik en ik gingen al op tijd met de trein, en kwamen onderweg al anderen tegen die ook in onze cottage sliepen. Het knelpunt zou de brug worden, als het te hard waaide, mocht daar geen trein (of auto) meer over… We stopten zelfs voor de brug om toestemming te krijgen door te mogen, maar we kwamen gelukkig aan! Daar checkte we snel in, en had ik het al snel gezellig met Corey (vriend van MJ), Zeinab (vriendin van Corey uit Libanon) en Ayumi (vriend van allemaal uit Japan). Helaas kwam 15 minuten voor de vlucht dan toch echt het slechte nieuws, het vliegveld ging sluiten… Het werd een strijd om slaapplaatsen te regelen (helaas waren alle hotels al vol), voedselwaardebonnen te krijgen voor in het vliegveld (een paar extra kon geen kwaad) en dekens en kussen om het verblijf in het vliegveld comfortabeler te maken. Nadat Zeinab en ik de goedkoopst smakende sushi (maar wel lekker op zo’n moment) hadden gegeten en alvast lunch voor de volgende dag gehaald hadden met de bonnen, was het tijd om een slaapplek te zoeken in het vliegveld. We kwamen uit op een gate waar het nog relatief rustig was en een stopcontact vrij was. Wat een super sinterklaasdag was dit zeg...

Hoe ik het ga uithouden op een vliegveld en hoe de rest van de Lapland trip verloopt, lezen jullie de volgende keer in mijn reisverslag! Ik hoop ‘m redelijk snel klaar te hebben, vooral nu mijn vertrek hier er ook aankomt. Alvast wil ik wel al mijn trouwe lezers bedanken, jullie zijn geweldig en geven me ook het idee dat ik niet alleen ben en dat ik niet deze reisverslagen voor Jan met de korte achternaam. Tot de volgende keer weer! Vi ses!