Famous in Lund, nu al!

Hejsan! Dit reisverslag komt redelijk kort na de volgende, maar ik moet nog best een aantal dagen inhalen! Ik was gebleven bij de donderdagavond waar we na een mooie avond op het dakterras toch weer door moesten. En dat begon al weer direct vrijdagochtend vroeg met een leuke cursus Zweeds! Wat word je daar zo vroeg toch weer blij van! We leerden om in het Zweeds vriendelijk te zijn (lees: te vragen hoe het gaat en dan standaard te antwoorden dat het goed gaat met je, ook al is dat niet het geval. De Zweden zadelen anderen namelijk niet graag op met hun problemen, dus zeg je maar gewoon dat er niks mis is). Ook konden we nu op meerdere manieren hallo (Hej, Hejsan (enthousiast), Tjena (tegen goeie bekenden)) en gedag zeggen (Vi ses (tot ziens), Hej då, Trevlig helg (fijn weekend)) en tellen in het Zweeds (wat verrassend veel op Duits/Nederlands lijkt). Dit kon ik nu gelijk gaan uitproberen op de nieuwe buren waar ik bij zat, een Duitser (verrassing!) en een Nederlands meisje (Charlotte) die ook Astronomie ging doen.

Gelijk daarna door naar de Student Association Fair met haar om te zien welke verenigingen er allemaal waren voor studenten. We kregen overal folders in onze handen gedrukt en in de schalen waren reclame pakketjes te vinden met snoepjes, koekjes en af en toe ook condooms… Valt toch tegen als je verwacht iets lekkers om te eten in handen denkt te hebben. Het was hier ook mogelijk om je weer in te schrijven voor de Studentlund kaart, maar de rij maakte in het gebouw bijna een geheel rondje… Ik kwam later Phil (een Ier die ik de vorige avond had ontmoet) weer tegen en hij had 2 uur staan te wachten, en hij kwam nog net vóór de drukte… Dus dan maar direct naar een Nation (studentenvereniging, red.) om je daar aan te melden. Maar welke? Lund heeft 12 Nations en ik kon niet echt een duidelijk beeld krijgen welke nu precies waarvoor goed was… Maar daar had ik het weekend nog voor om het uit te zoeken.

Voor vrijdagavond hadden Frederick en ik beide kaartjes voor een Dinner à la Sweden gekocht, waar we casual slim gekleed moesten verschijnen. Na wat gegoogle kwamen er wat plaatjes omhoog die daadwerkelijk je een idee gaven hoe je eruit moest zien. Daar aangekomen ontmoeten we in de rij Carmen (je raadt het al, Duits) die een vriend (Lucian uit Roemenië) ziet zitten waar we aanschuiven. Het klikte meteen en de goede gesprekken kwamen los. Na een bruchetta van champignons, moesten we ons hoofdgerecht zelf opscheppen… Beetje jammer voor zo’n fancy diner. Het was kip met een tomaten- basilicumvinegrainette en wat aardappelschijfjes uit de oven met een of andere saus. Groentes vinden ze hier blijkbaar niet zo lekker, dus dan maar meer aardappelen opscheppen. Tussendoor moesten we al wat Zweedse liedjes meezingen, waar niemand iets van begreep, behalve de organisatie… Toen was het tijd voor de quiz! 10 vreemde stellingen over Zweden die waar of onwaar konden zijn. En ons team had als enige van ongeveer 100 teams alles goed! Dus kregen we een tas of handdoek met universiteitslogo (en natuurlijk eeuwige roem). Toetje kon ook niet ontbreken, een lekker puntje chocoladetaart en een bakkie pleur.

Zaterdag moest ik er alweer vroeg uit… Dit keer voor een excursie naar de regio Österlen. In de bus (het was 1.5 uur rijden, red.) raakte ik aan de praat met James uit het land down under. De eerste stop was Stenshuvud, waar in een national park een heuvelachtig boslandschap over ging in de zee. Na wat hiken en wat nieuwe mensen ontmoeten, kwam je bij een open bergtopje, waar het uitzicht adembenemend was (zie foto’s onderaan). De tweede stop was Glimmingehus, een oud kasteel waar een iets te enthousiaste tourgids ons een rondleiding gaf. Het kasteel was wel leuk, maar het lunchen in het restaurantje ernaast was toch lekkerder. Ook daar raakte ik weer aan de praat met een Egyptische, een Franse, twee Singaporeanen en een Italiaan. Oh, en een Duitser, maar die tel ik er automatisch altijd wel bij. De laatste stop was Ales Stenar, een keienformatie in de vorm van een schip, met 59 stenen tussen de 700 en 1800 kg zwaar. Daar zijn we flink uitgewaaid en heb ik daadwerkelijk een diepe discussie gehouden over geloof met een Duitser (…) die ik net ontmoet had.

Toen weer vermoeid terug de bus ingestapt om door te gaan naar het grote feest die avond! Eerst een pitstop maken langs een pre-party aan de andere kant van de stad, waar ik Carmen, Lucian en Katie weer terug vond, net als een aantal mensen die ik op de excursie had ontmoet. Zoals te verwachten was, waren de meesten al flink dronken. Flessen wijn werden voor mijn ogen met de neus dichtgeknepen door Engelse meiden weggewerkt. Het feest daarna was best een succes, het bier was goedkoop en er waren genoeg internationale mensen om contact mee te leggen.

Zondag stond er gelukkig weinig op het programma, eerst een bijkomen van het feest en toen op naar een picknick van mijn internationale mentorgroep. Deze groep bestaat uit ongeveer 40 internationale studenten en 5 Zweedse studenten die ons wegwijs moeten maken in Lund. Met wat stroopwafels mee gingen we het park in om daar wat te ‘minglen’ (nieuwe mensen ontmoeten en daarmee een praatje maken) en een Zweeds spelletje te spelen, Vikingen, waar je met houten stokjes houten blokjes om moest gooien. In een basisschool gymles zou het niet misstaan, maar studenten zijn daar blijkbaar ook goed mee te vermaken!

Eenmaal terug, en wat nieuwe afspraken en kennissen rijker, vonden we in het huis een BBQ, die (naast dat hij er wat vies uit zag) vrij nieuw was. Wolfgang liet wel eens even zien hoe ze die in Duitsland aansteken en een halve fles spiritus later hadden we een vuurtje waar de indianen u tegen zouden zeggen. Gelukkig was de viezigheid er wel afgebrand. Gezelligheid alom en nadat we een van de normale bewoners nog uit hadden moeten leggen dat we zijn barbecue toch echt niet hadden gestolen, trapte ik de avond af.

8.00… De wekker gaat af, snel uit bed en onder de douche om eens goed wakker aan een nieuwe week te beginnen. Zweedse klas stond als eerste op het programma en daar kwam ik erachter dat Zweeds toch wel erg op Nederlands lijkt: sittar = zitten, äter = eten, dricker = drinken, skriver = schrijven, etc. Toen gauw door om mijn identiteitskaart voor de universiteit op te halen en op de terugweg totaal de verkeerde kant uit te fietsen (oh, wat ben ik toch al bekend in Lund, ik weet mijn huis wel te vinden zonder op de kaart te kijken…). Na een uitgebreid middagmaal moest ik wat tijd besteden aan het schrijven van mijn vorige reisverslag (tja, tijdens zo’n intro is het nu eenmaal lastig alles op tijd af te hebben).

Die avond had ik kaartjes weten te bemachtigen voor de Laser and Physics show (die ik halverwege de rit er naartoe natuurlijk was vergeten), waar een aantal professoren en studenten Natuurkunde op een kinderlijke manier natuurkundige verschijnselen interessant te maken. Denk aan spelen met ontploffingen met vloeibare stikstof, vuurtornado’s, geluidsgolven zichtbaar maken met vuur en als afsluiting een ontzetten gave lasershow. Daarna moest er nog eten worden geregeld, dus door een culinaire bui stond er ineens koteletlapjes in sojasaus, met suiker geglaceerde uien en een vis-noedelsoep op tafel.

Nadat ik de volgende ochtend zonder resultaat langs de bank was geweest voor mijn bankrekening die nog steeds niet geopend was (kon tot wel 2 weken duren als internationale student…), en me eindelijk bij een nation in had geschreven (Helsingkrona, waar ik direct door een plaatselijke krant werd geïnterviewd en gefotografeerd), had ik een speciale Zweedse les. We leerden over literatuur (de Millenium-triologie), academische integriteit (geen plagiaat) en muziek (Abba, Europe, etc.), wat een mooie aanvulling was. De middag en avond daarna waren even om weer bij te komen: simpel eten maken (tortellini met ketchup), skypen met het thuisfront, een reisverslag schrijven en weer even tijd gehad om weer eens een nieuweling in ons huis te verwelkomen: MJ uit Australië. Iemand waarmee ik het vanaf het begin al wel kon vinden! Daarna weer op tijd m’n Zweedse boxspring ingedoken. Een korte dag vinden jullie vast niet erg om even te lezen!

De SUSA cursus vervolgde zich weer op woensdagochtend om te leren over de zelfstandige naamwoorden en het vervoegen daarvan. Een makkelijke taal hoor, ze kunnen slechts op 5 manieren een woord in het meervoud zetten… Daarna het belangrijkste om in het Zweeds te kunnen: eten bestellen en dan ook nog weten wát je bestelt! Mjölk (melk) en geen filmjölk (een soort zure melk/yoghurt) om in je kaffe (koffie) te gooien. Toen mocht ik door naar een tweedehands winkel om daar op zoek te gaan naar een kostuum voor de Treasure Hunt Challenge van die middag! De Zweden zijn er fan van om overal een thema aan te hangen en zich voor elke gelegenheid te verkleden, zo ook die middag. Wij als mentorgroep 21 hadden als geweldige thema de Smurfen!

Dus na een witte broek en theedoek als muts en een blauw shirt te hebben bemachtigd, moesten ook alle gezichten worden bedekt met blauwe schmink. De niet-studenten keken ons wel wat vreemd aan (zie ook foto’s). Daar heb ik nog meer Nederlanders (en Aziaten, Italianen, Spanjaarden, etc) ontmoet en we gingen wat kleine spelletjes spelen. Daarmee konden we letters verdienen om woorden mee te maken, de groep met het woord met de meeste woordwaarde wint. Wij kwamen echter niet verder dan…… fix. Zo dicht zaten we bij de overwinning, dus helemaal trots kon ik naar huis om daar een nieuwe huisgenoot te ontmoeten uit India (haar naam ontbreekt hier nog even door mijn lekkende geheugen, sorry…). Toen maar eens gekookt voor een paar dagen, scheelt weer veel werk (pasta carbonara zonder ei). Het avondprogramma was alweer erg simpel, wat skypen en daarna met het huis gezellig wat gedronken.

Blijkbaar was het wel later dan ik aan kon, ik had me namelijk verslapen voor mijn laatste SUSA cursus, maar er was ook een late cursus die ik wel kon volgen (als een ninja bij de andere groep naar binnen geglipt natuurlijk). Daar leerden we klokkijken (maar dan op z’n Zweeds), maanden en jaargetijden en hoe we konden afleiden uit de context wat een woord betekent. Daarna werd het blokken geblazen, vrijdag zouden we namelijk een toets krijgen over al het Zweeds…

Maar gelukkig kon ik ’s avonds nog even een uitje maken naar de Taste of Sweden samen met Maria en haar vriendin Diana, waar ze in tapas-buffet vorm typisch Zweedse gerechten lieten proeven. De aparte tube met visspul bleek een delicatesse te zijn voor tijdens de kerstdagen of feestjes, alleen dan wel gegeten op een cracker met gekookt ei. Ik, bekend staand om mijn nieuwsgierige karakter, moest alles proberen en het was niet eens zo vies. Ook waren er een soort zachte vanillebroodjes, waar ze dan smeerkaas op smeren (vreemde, doch lekkere smaak) en chokoladbollar (chocoladedeeg uit de koelkast, heerlijk!) die vroeger negerbollar heetten (net als onze negerzoenen is dat ook niet meer…). De avond werd weer afgesloten met meer studie voor het Zweedse tentamen.

Tot hier weer voor deze keer. Ik kreeg al als tip om extra witregels aan te brengen, bij deze! Als er nog andere tips zijn, geef ze vooral, dit is mijn eerste blog. Ik laat jullie nog even in spanning achter of ik het tentamen goed heb gemaakt, maar het vervolg komt er snel aan, dus blijf vooral lezen! Vi ses!